Εδώ και είκοσι μήνες έχουμε δει και ακούσει σχεδόν τα πάντα… Η εμφάνιση-κατασκευή του covid19 μας έκανε να ζήσουμε μοναδικές αντιδημοκρατικές και επιστημονικής φαντασίας στιγμές!
Με κυβερνήσεις σε απόλυτη παράκρουση και πληθυσμό σε πανικό οι θεωρίες συνωμοσίας δίνουν και παίρνουν με βασικούς υπαίτιους όλους αυτούς που προσπαθούν χωρίς να είναι καθόλου σίγουροι και με εντελώς λάθος προτροπές… να επιβάλουν την υποχρεωτικότητα του εμβολίου!
Το ότι εμβολιάστηκα για τους δικούς μου λόγους… δε σημαίνει πως η άποψη μου όπως και των περισσοτέρων νοήμων ατόμων, για όλη αυτή την κατάσταση δεν είναι άλλη από το «κάτι δε πάει καλά…»
Θέλετε μία τα δάκτυλα που μας κουνάνε, μία οι αντιφατικές δηλώσεις των «μη ποινικά διωκόμενων» μελών της επιτροπής, μία οι παρενέργειες των εμβολίων σε φίλους και γνωστούς, μία τα νέα επιστημονικά δεδομένα, που λένε πως τελικά όλοι μεταδίδουν και όλοι κολλάνε και κυρίως ο εκβιαστικός τρόπος που προσπαθούν να το επιβάλουν δημιουργεί μία αίσθηση αμηχανίας και οργής!
Οι πρόσφατες αντιεμβολιαστικές συγκεντρώσεις στις περισσότερες Ευρωπαϊκές και όχι μόνο χώρες, ανέδειξαν το ότι το ζήτημα των υποχρεωτικών εμβολιασμών έχει δημιουργήσει οξείες αντιδράσεις, τις οποίες θα ήταν εξαιρετικά απλουστευτικό να αποδώσουμε αποκλειστικώς στο ιδεολογικό προφίλ των «αντιρρησιών» όπως προσπαθούν να μας προβάλουν τα ΜΜΕ.
Προστιθέμενη αξία μέσα σε όλο αυτό το κλίμα οι εντελώς λάθος κυβερνητικοί χειρισμοί… Από την μη αναγκαία χρησιμοποίηση μάσκας όταν δεν είχαμε ως χώρα που μετατράπηκε σε υποχρεωτική όταν παραλάβαμε από την Κίνα. Μέχρι το θέμα της τήρησης του εγκλεισμού ως θέμα «ατομικής ευθύνης» και όχι κοινωνικού καθήκοντος, όπου μετά μετατράπηκε σε υποχρεωτικό εγκλεισμό, αλλά με δύο μέτρα και δύο σταθμά, σχεδόν σαν το καπρίτσιο κάποιου που αυθαιρετεί απλώς και μόνο για να επιβεβαιώσει την απόλυτη εξουσία του.
…και φτάσαμε στα εμβόλια και την «υποχρεωτικότητα τους»
Από την παραγωγή στη κατανάλωση σε χρόνο dt και με δημοσιοποιημένες μελέτες που μεταβάλλονται γρηγορότερα και από τις μεταλλάξεις του ίδιου του ιού. Εμβόλια με εξαίρεση το «παραδοσιακής» τεχνολογίας Sinovac, τα οποία βασίζονται σε πειραματικές τεχνολογίες χιμαιρικών αδενοϊών (AstraZeneca, Sputnik V, Johnson & Johnson) στους οποίους εισήχθη το γονιδίωμα της πρωτεΐνης-ακίδας με την μέθοδο CRISPR και τα οποία δεν είχαν και έχουν ξαναχρησιμοποιηθεί επιτυχώς σε ανθρώπους. Και τα εντελώς καινοφανή mRNA (Pfizer, Moderna) που δίνουν την εντολή έκφρασης της πρωτεΐνης-ακίδας του SARS-CoV-2 στα ριβοσώματα των ανθρωπίνων κυττάρων, όπου για την προστασία του mRNA από το ανθρώπινο ανοσοποιητικό σύστημα, τα εμβόλια αυτά χρησιμοποιούν λιπιδικά νανοσωματίδια (Lipid Nanoparticles, LNP) εντός των οποίων τα μόρια mRNA βρίσκονται προστατευμένα. Τέτοιου τύπου «μεταφορείς» είναι μεν γνωστοί εδώ και δεκαετίες, αλλά έχουν αδειοδοτηθεί για λίγα φάρμακα σπανίων ασθενειών. Επιπλέον, για τα εμβόλια αυτά δεν έχουμε δεδομένα σε βάθος χρόνου που να μας επιτρέπουν να κατανοήσουμε την διάρκεια αποτελεσματικότητάς τους, καθώς και ενδεχόμενες μεσο-μακροπρόθεσμες παρενέργειες.
Όλα τα παραπάνω λοιπόν μαζί με την συγκεκριμένα και προς μία κατεύθυνση λογοκρισία των ΜΜΕ, έρχονται και δημιουργούν όχι μόνο καχυποψία αλλά και θυμό.
Και ο θυμός είναι απόρροια της μη ειλικρινής στάσης της κυβέρνησης προσπαθώντας να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα και να επιβάλει εκβιαστικά τον εμβολιασμό. Από το ότι δε φταίει ο Τουρισμός για την επανα εμφάνιση το περσινό καλοκαίρι του ιού στη χώρα, από το δεν θέλαμε άλλες ΜΕΘ, από το ότι πληρώστε αδρά τα τεστ αφού δεν κάνετε το εμβόλιο, αλλά και αυτός που το έχει κάνει το ίδιο με εσάς μεταδίδει!!!
Ο θυμός είναι επίσης αποτέλεσμα του τρόπου που προσπαθεί το Παγκόσμιο σύστημα να επιβάλει τον εμβολιασμό των παιδιών! Είναι άλλο πράγμα να ρισκάρω – εμβολιαστώ εγώ, για να μη ρισκάρουν τα παιδιά μου και άλλο πράγμα να προσπαθείς χωρίς κανένα μα κανένα λόγο να προτείνεις – επιβάλεις τον εμβολιασμό της ομάδας που κινδυνεύει λιγότερο και με μηδαμινές παρενέργειες, με όλα τα πιθανά βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα ρίσκα, λέγοντας πως έτσι προστατεύεις το γενικότερο κοινωνικό σύνολο.
Ποιο είναι τελικά το αποτέλεσμα όλων αυτών;
Να μπαίνει ο χειμώνας μετά από ένα «καμένο» κυριολεκτικά καλοκαίρι και εμείς να αναμένουμε το άγνωστο με βάρκα την ελπίδα…
Και πως μπορεί να είναι διαφορετικά όταν από τη μία έχεις να αντιμετωπίσεις ένα κληρονομικό δικαίωμα στην εξουσία και από την άλλη το ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς που συμπλέει με την αβάσταχτη ελαφρότητα του είναι.
Του Βασίλη Σπαντούρου
Εφημερίδα Polis
