Η διαφύλαξη του κύρους της πόλης μας
Μέρος τέταρτο
Δυστυχής! Παρηγορία
Μόνη σου έμενε να λες
Περασμένα μεγαλεία
Και διηγώντας τα να κλαις. (1)
Αυτό που αισθάνομαι διαβάζοντάς το παραπάνω τετράστιχο είναι :
Η παρηγοριά του κάποτε επιτυχημένου και σήμερα “αποτυχημένου” είναι να αναπολεί τις περασμένες του επιτυχίες, να τις διηγείται και να κλαίει για την σημερινή του κατάσταση.
Η μεμψιμοιρία δεν βοηθάει καθόλου να ξεφύγεις από το τέλμα που οδηγήθηκες η σε οδήγησαν.
Αν ένας σημερινά “αποτυχημένος” αναπολεί-διηγείται-κλαίει, μπορεί και να μη ενδιαφέρει κανέναν !
Αν όμως ο ¨αποτυχημένος¨ είναι μια ομάδα μια πόλη ή ένα κράτος, δηλαδή αν έχουμε συλλογική μεμψιμοιρία, τότε η κατάσταση είναι σοβαρή.
Κάποιοι θα πρέπει να ασχοληθούνε με αυτό το σοβαρό θέμα.
Ποιοι είναι αυτοί ;
Μα φυσικά οι ειδικοί !
Ποιοι είναι οι ειδικοί ;
Δεν τους ξέρω !!!
Δεν γνωρίζω ποιοι μπορούν να βοηθήσουν.
Αναρωτιέμαι εάν υπάρχουν και “ειδικοί”.
Αναρωτιέμαι επίσης το : Αν υπήρχαν αυτοί οι ειδικοί δεν θα έπρεπε να είχα-είχαμε ακούσει κάτι διαφορετικό από το «Θα κάνουμε αυτά…» δηλαδή να ακούσουμε το χειροπιαστό «Κάνω τώρα αυτά που μπορώ» χωρίς κανένα “θα” !
Αυτό που γνωρίζω με βεβαιότητα είναι ότι για να έχεις μια ζωή ωραία-ήρεμη-ευτυχισμένη θα πρέπει να πασκίσεις γι αυτό.
Αυτό που γνωρίζω επίσης είναι αυτές τις τρεις φράσεις-θέσεις ζωής :
-¨Τι ασχολείσαι εσύ με αυτά¨
– ¨Που ξέρεις εσύ από αυτά¨
– ¨Εσύ θα αλλάξεις τον κόσμο¨
…που όταν τις ακούω πάντα αναρωτιέμαι : Υπάρχει Ελπίδα ;;;!!!
Αντιλαμβάνομαι ότι εκείνοι που τα λένε αυτά, δηλαδή εκείνοι που παίρνουν μια συγκεκριμένη στάση ζωής απέναντι στα θέματα που απασχολούν γενικότερα την κοινωνία δεν μπορούνε να δεχτούνε ότι μπορούν και πρέπει να ασχοληθούν τουλάχιστον εκείνοι που βιώνουν τα αρνητικά αυτής της κοινωνίας.
Εδώ προκύπτει ένα ερώτημα :
Αν δεν ασχολούνται οι λεγόμενοι ειδικοί για ένα θέμα που αφορά την κοινωνία και δεν πρέπει να ασχολούνται -διότι δεν ξέρουν- και εκείνοι που βιώνουν τα αποτελέσματα, ποιοι θα ασχοληθούνε ;
Στο ερώτημα αυτό υπάρχουν δύο απαντήσεις :
-Θα βάλουμε τον αυτόματο πιλότο -ως συνήθως- μέχρι να βρεθεί ο «από μηχανής θεός» να ασχοληθεί και να μας λυτρώσει !
-Θα ασχοληθούνε εκείνοι που πιστεύουν ότι δεν υπάρχει ¨αύριο¨ χωρίς να προσπαθήσεις-παλέψεις για να το κατακτήσεις ¨σήμερα¨ , τώρα δηλαδή !!!
Εδώ προκύπτει ένα δεύτερο ερώτημα :
Με ποια κριτήρια θα αξιολογηθούν εκείνοι που θέλουν να προσπαθήσουν να παλέψουν σήμερα, για ένα έχουν ένα καλύτερο μέλλον αύριο ;
Απαραίτητη προϋπόθεση για να μπορέσει ο οποιοσδήποτε να αξιολογήσει το οτιδήποτε, είναι να έχει ένα μικρό σε βάθος αλλά ευρύ πεδίο γνώσεων, έχοντας παράλληλα και την αντιληπτική ικανότητα να αντιληφθεί ότι :
Όποιος αναφέρεται συνεχώς στο παρελθόν χωρίς να κάνει τίποτα στο παρόν έχει πάρει διαζύγιο με το μέλλον.
Όποιος ασχολείται με το παρελθόν αντλώντας ιδέες και παραδείγματα για να τα εφαρμόσει στο παρόν, το μέλλον του ανήκει.
Λευτέρης Μαυρομμάτης
(1)Το πέμπτο τετράστιχο από τον «Ύμνο εις την Ελευθερία» του Διονυσίου Σολωμού.
