Και πέρυσι στο πρώτο φύλλο του Ιουλίου φιλοξενήσαμε στο πρωτοσέλιδο της εφημερίδας τον Γιώργο Χαχολάκη. Πέρυσι τέτοιες ημέρες ήταν δημοτικός σύμβουλος και αντιπρόεδρος της Τριγλίας.
Φέτος αντιδήμαρχος και πρόεδρος της ομάδας. Μάλλον του φέραμε “γούρι”, οπότε δέχτηκε με χαρά να τα πούμε ξανά. Δουλευταράς με ό,τι καταπιάνεται επιχειρήσεις, ποδόσφαιρο, τοπική αυτοδιοίκηση, άνθρωπος των στόχων και πιστός φίλος – λένε οι φίλοι του.
Προσπαθήσαμε σε μία περιπετειώδη συζήτηση να βγάλουμε καμιά είδηση, αλλά κυρίως να σκιαγραφήσουμε το προφίλ του. Αλλά το πιό περίεργο: δεν βρήκαμε ούτε μία φωτογραφία του που να μη χαμογελάει!
Ο “δαίμων” του τυπογραφείου σας έκανε “πρόεδρο” της… Θύελλας στο περασμένο φύλλο της εφημερίδας. Θα τον συγχωρέσετε;
Μα είναι δυνατόν? Φυσικά. Και με την ευκαιρία θα σας πω κάτι που το γνωρίζουν πολύ λίγοι στη Ραφήνα. Έχω φορέσει πριν από πολλά χρόνια τη φανέλα της Θύελλας γιά μία σαιζόν!
Ωραία ξεκινήσατε με είδηση! Επιστρέψατε στη θέση που είχατε και παλαιότερα, στην προεδρία της Τριγλίας, αλλά φαντάζομαι με “όπλα” την εμπειρία που δεν είχατε παλαιότερα, αλλά και μία μεγάλη πρόκληση να πρωταγωνιστήσει η ομάδα στη Γ εθνική. Ποιό είναι το σχεδιό σας;
Δεν αισθάνθηκα ποτέ ότι είχα φύγει, γιατί ήμουν ενεργό μέλος του διοικητικού συμβουλίου και συμμετείχα στις αποφάσεις. Αισθάνομαι όμως περισσότερο ως “στρατιώτης” της Τριγλίας και σίγουρα θα την υπηρετώ πάντα από οποιαδήποτε θέση. Βρίσκομαι στα διοικητικά από το 1997 και ως πρόεδρος 15 χρόνια. Άλλωστε την “πήρα” από β’ τοπική κατηγορία και την “ανέβασα” Γ΄εθνική κατηγορία. Στα αποδυτήρια της ομάδας από το 1978 ως παίκτης καταλαβαίνετε ότι έχω αρκετή εμπειρία ώστε να καταφέρω να λειτουργήσει αξιοπρεπώς ο σύλλογος. Βρισκόμαστε στις εθνικές κατηγορίες τα τελευταία επτά χρόνια από τις λίγες σταθερές ομάδες που καταφέραμε να πρωταγωνιστήσουμε είτε ως δεύτεροι είτε ως τρίτοι. Εννοείται λοιπόν ότι και φέτος θέτουμε τους ίδιους στόχους.
Ακριβώς πριν έναν χρόνο σε συνέντευξή σας στην “ανατολική ακτή” με πρωτοσέλιδο τίτλο “μακάρι να ενωθούν Τριγλία και Θύελλα” ως αντιπρόεδρος τότε, ανοίξατε αυτό το πολύκροτο θέμα. Επιμένετε ακόμη και γιατί;
Η συνένωση με τη Θύελλα ξεκίνησε ως σκέψη πριν από οκτώ χρόνια. Τότε την Τριγλία είχαμε εκπροσωπήσει οι κύριοι Πιστικίδης και Παροικάκης κι εγώ. Από τις πρώτες συζητήσεις αναφέραμε ότι ότι οι καιροί ορίζουν τη δημιουργία μίας ομάδας, αφού διαβλέπαμε πως γιά την πόλη ήταν πολυτέλεια να υπάρχουν δύο. Θέσαμε κάποιες προυποθέσεις όπως τα χρώματα της ομάδας (κιτρινόμαυρα και η δεύτερη πράσινα) με έμβλημα τον δικέφαλο αετό, αφού αυτό συμβόλιζε τις ρίζες μας και βέβαια να υπήρχαν στο καταστατικό και τα δύο ονόματα. Ξανάγινε μία προσέγγιση μεταξύ των ομάδων πριν πέντε χρόνια με πρωτοβουλία της Τριγλίας που και αυτή δεν καρποφόρησε. Η τελευταία έγινε πριν δύο μήνες από τον δήμαρχο κι έπεσε στο κενό. Συνεπώς πιστεύω ότι δεν χρειάζεται άλλη συζήτηση. Να τονίζω όμως πως σέβομαι και καταλαβαίνω και τις δύο απόψεις με τα επιχειρήματά τους.
Φεύγοντας από τα ποδοσφαιρικά, πάμε στην πολιτική όπου υπηρετείτε τον δήμο από τη θέση του αντιδημάρχου. Τι θέλετε να έχετε αφήσει πίσω σας στο τέλος αυτής της θητείας τον Μάιο του 2019;
Ακούγεται τετριμμένο, αλλά θέλω να αφήσω πίσω μου κι εγώ ένα “λιθαράκι” φεύγοντας από τον δήμο. Γνωρίζετε ότι τα πρώτα δυόμισι χρόνια διετέλεσα πρόεδρος του “Φίλιππος Καβουνίδης” και με τη βοήθεια της διευθύντριας Ευγενίας Καπριγιάννη κάναμε σημαντικά και ουσιαστικά πράγματα που τα αναγνωρίζουν όλοι. Θεωρώ λοιπόν ότι είναι σπουδαίο να έχεις όνειρα και να προσπαθείς γιά την υλοποιησή τους. Στον δήμο υπάρχουν αξιόλογα στελέχη τα οποία συνεπικουρούν στο μέγιστο βαθμό τα σχέδια της Δημοτικής Αρχής.
Αν σας ρωτήσω αν θα είστε ξανά υποψήφιος ξέρω ότι θα μου απαντήσετε “θα δούμε” ή κάτι τέτοιο. Οπότε θα σας ρωτήσω κάτι δύσκολο τι θα σας έκανε να μην είστε ξανά υποψήφιος;
Ο βασικός λόγος που ήμουν υποψήφιος το 2014 ήταν ο σεβασμός και η αγάπη στο πρόσωπο του Βασίλη Πιστικίδη. Επίσης ζω σε αυτή την πόλη από τότε που γεννήθηκα και ασχολούμαι με τα κοινά μέσω του αθλητισμού την τελευταία εικοσαετία. Προσπαθώ να προσφέρω στον τόπο που αγαπώ και το μόνο που θα με εμπόδιζε να είμαι ξανά υποψήφιος θα ήταν η απογοήτευση από τη μη πραγματοποίηση αυτής της προσφοράς.
Είναι μιά πετυχημένη αυτοδιοικητική “συνταγή” η συνδιοίκηση των κυρίων Μπουρνού και Πιστικίδη;
Επειδή όλοι κρίνονται εκ του αποτελέσματος και σε λίγο κλείνουν τρία χρόνια από αυτό το εγχείρημα, θα έλεγα ευθαρσώς ναι είναι απολύτως πετυχημένη η συνδιοίκηση του δήμου, αφού μιλάμε γιά ανθρώπους με μεγάλη γνώση στην τοπική αυτοδιοίκηση και όρεξη να αφήσουν έργο. Η”ένωση” αυτή γενικά αποτελείται από ικανά στελέχη που δημιούργησαν μιά ομάδα ικανή να κερδίζει κάθε “αγώνα”.
Τι αγαπάτε σε αυτή την πόλη και το θεωρείτε “ένα” με τη ζωή σας;
Αγαπάω τα πάντα, ακόμη και τον αέρα που αναπνέω. Εννοείται όμως πως έχει γίνει μέρος της ζωής μου και αγαπάω σαν “παιδί” μου την ομάδα της Τριγλίας.
Και τι δεν αντέχετε σε αυτή την πόλη και σας βασανίζει;
Δεν αντέχω να βλέπω λύματα στους δρόμους μας και έπρεπε να φτάσει αυτή η Δημοτική Αρχή γιά να δώσει λύση στο πρόβλημα. Δεν αντέχω να μην υπάρχουν απλές υποδομές στον δήμο όπως πεζοδρομήσεις, ποδηλατόδρομοι, σημεία άθλησης και ψυχαγωγίας στις γειτονιές. Δεν αντέχω να μη μπορώ να κυκλοφορήσω στην πόλη μας από την ανυπαρξία υποδομής του λιμανιού όσον αφορά την κυκλοφορία και στάθμευση των οχημάτων. Δεν αντέχω να είμαστε μιά παραλιακή πόλη και ο δήμος να μη μπορεί να έχει ούτε ένα μέτρο παρακτιακής γραμμής. Πρέπει επιτέλους να αποκτήσουμε μιά πόλη φιλική προς τον πολίτη και να ζει υπό ακόμη καλύτερες συνθήκες.
Είστε από τους δημοτικούς συμβούλους που δεν πολυφωτογραφίζονται και δεν πάνε σε άσκοπα “πανηγύρια”. Τη θεωρώ μιά αξιοπρεπή στάση ζωής, αλλά δεν σας “κοστίζει’ σε σταυρούς στην κάλπη;
Είναι τιμή και πρέπει να συμμετέχουν οι δημοτικοί σύμβουλοι στις εκδηλώσεις που προσκαλούνται από πολίτες και συλλόγους. Αν το κάνει κάποιος όμως γιά να “μαζέψει” σταυρούς τότε είναι τεράστιο λάθος και δεν με αντιπροσωπεύει. Μου δίνετε την ευκαιρία να υπογραμμίσω ότι δυστυχώς οι καθημερινές μου υποχρεώσεις δεν μου επιτρέπουν να συμμετέχω συχνά σε εκδηλώσεις.
Έχετε κάποια συμβουλή γιά τους νέους που αδιαφορούν γιά την πολιτική ή “δεν πάνε” τους πολιτικούς είτε στη βουλή είτε στην τοπική αυτοδιοίκηση;
Με όλα όσα έχουν γίνει και γίνονται στον τόπο μας από τους πολιτικούς, δεν νομίζω πως υπάρχει κάποιος που θα κοιτάξει στα μάτια έναν νέο και θα του πει “κακώς δεν ασχολείσαι”. Όμως πρέπει να μπει ένα τέλος και το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι οι νέοι πρέπει να είναι ενεργοί πολίτες και να κρίνουν μόνοι τους. Η πολιτική δεν είναι ποδόσφαιρο ή να υποστηρίζουμε ότι “μας λέει ο μπαμπάς”.
Τι δεν θα “εξαργυρώνατε” ποτέ και με τίποτα;
Το χειρότερο είναι να μην έχεις ηθική. Θα πρέπει να είναι η αξία που κανένας άνθρωπος να εξαργυρώνει.
Τι εκτιμάτε περισσότερο σε έναν άνθρωπο;
Την εντιμότητα και την καλοσύνη
Η οικονομική κρίση στην Ελλάδα έκανε τους ανθρώπους καλύτερους ή χειρότερους;
Η οικονομική κρίση δεν άλλαξε την κοινωνία μας. Αυτό που πρέπει να αλλάξει ριζικά είναι νοοτροπία και ο τρόπος σκέψης μας. Μπορεί να επιτευχθεί μόνο μέσω της παιδείας και δεν αφορά μόνο τα παιδιά, αλλά περισσότερο τους μεγάλους. Η πολιτεία οφείλει να βρει τρόπους να στείλει “μηνύματα” εκπαίδευσης στους μεγαλύτερους.
Ένα καράβι φεύγει από το λιμάνι της Ραφήνας γιά έναν προορισμό που δεν γνωρίζει κανείς, αλλά φυσικά με γυρισμό. Θα ήσασταν από τους επιβάτες ή σας φοβίζει το άγνωστο;
Το άγνωστο δεν με φόβισε ποτέ, αντιθέτως με συνεπαίρνει και το αναζητώ από παιδί.
Υπάρχει κάποιο τραγούδι που έμεινε ανεξίτηλο στη μνήμη σας από τα εφηβικά ή νεανικά χρόνια και το συνδέσατε με κάποια ιδιαίτερη στιγμή;
Επειδή είμαι παιδί της δεκαετίας του 80′ της καλύτερης δεκαετίας της παγκόσμιας μουσικής σκηνής να διαλέξω ένα χορευτικό που με ξαναγυρίζει στα αξέχαστα πάρτι του τότε. Ας πούμε το “i love you baby” της Diana Ross…
Σας ευχαριστώ γιά την ωραία συζήτηση.
Κι εγώ, ήταν χαρά μου.
Συνέντευξη: ΑΡΓΥΡΗΣ ΚΩΣΤΑΚΗΣ
Πηγή: Εφημερίδα “ανατολική ακτή”