Κάποιος πρέπει να αναλάβει την ευθύνη, για την απαράδεκτη εικόνα στην επίμαχη συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου Ραφήνας – Πικερμίου για το ΚΕΛ, με άξονα τρία γεγονότα.
Δεν εννοούμε τη διαρκή πολιτική ένταση και τις κόντρες που ήταν δεδομένο ότι θα υπάρξουν λόγω της ιδιαιτερότητας του θέματος. Αυτό ήταν φυσιολογικό.
Πρώτον: Εκ του νόμου προβλέπεται να υπάρχουν δημοσιογραφικές θέσεις στις αίθουσες συνεδριάσεων στα δημαρχεία, όχι γιατί οι δημοσιογράφοι είναι “μάγκες”, αλλά για να μπορούν να κάνουν τη δουλειά τους όπως συμβαίνει σε όλες τις δημοκρατικές χώρες.
Περιγράφουμε το πρωτοφανές γεγονός για να μην ξανασυμβεί, αλλά και να γνωρίζουν οι πολίτες τι συμβαίνει και να βγάλουν τα συμπεράσματά τους.
Στη γωνία της αίθουσας υπάρχει ένα τραπέζι όπου στήνονται οι κάμερες των ενημερωτικών ιστοσελίδων και ένας πολύ μικρός χώρος με 5-6 καρέκλες για να κάθονται οι δημοσιογράφοι του ηλεκτρονικού και έντυπου Τύπου, αλλά και οι χειριστές για τις κάμερες. Τουλάχιστον όποιος το επιθυμεί, γιατί η κ. Αγγελική Ραγκούση (και καλά κάνει) θέλει να έχει “μάχιμο” ρεπορτάζ και είναι “στο πόδι”.
Στο κρίσιμο δημοτικό συμβούλιο της Παρασκευής για το ΚΕΛ που άρχιζε στις 8, έφτασα στις 8 παρά 10. Στις δύο από τις πέντε καρέκλες καθόταν ήδη ο συνάδελφος Μάκης Κελέκης του irafina.gr και στην άλλη ο χειριστής κάμερας άλλης ιστοσελίδας, ενώ ήταν όρθιος ο Δημήτρης Πνευματικάτος του “Δημότη” (αυτόπτες μάρτυρες όλοι). Στις υπόλοιπες τρεις ένας άγνωστος κύριος, προφανώς πολίτης και μία κυρία (επίσης πολίτης) η οποία δεν καθόταν στο ακροατήριο, αλλά είχε βάλει και την τσάντα της στη διπλανή καρέκλα γιατί…περίμενε όπως είπε μιά φίλη της!
Χαμηλόφωνα γιά να μην προσβάλω κανέναν, ενημέρωσα τον πρόεδρο του Δ.Σ. ότι στην καρέκλα της εφημερίδας “ανατολική ακτή” γιά την οποία είμαι διαπιστευμένος κάθεται ένας κύριος, γιατί δεν ήθελα να γίνει θέμα γιά την ηλικιωμένη, θα ήταν άνανδρο και αγενές.
Δεύτερον: Παρά τις συστάσεις του πάντα ευπρεπούς και ευγενούς κ. Μισοκοίλη ο άγνωστος όχι μόνο δεν απομακρύνθηκε από τον χώρο, αλλά χωρίς καν να του έχω μιλήσει μου επιτέθηκε έξαλλος με γουρλωμένα μάτια λέγοντας “τι θέλεις ρε, ποιος είσαι εσύ?”
Φυσικά και δεν έδωσα σημασία και γιατί φοβήθηκα μην με χτυπήσει ομολογώ, ενώ τελικά απλώς έσπρωξε την καρέκλα του λίγους πόντους δεξιά γιά να χωρέσει άλλη μία καρέκλα που έφερα. Το πολύ σοβαρό περιστατικό είχε και συνέχεια. Ο άγνωστος φώναξε (αν είναι δυνατόν) κι έναν φίλο του, με τον οποίο μιλούσαν καθ όλη τη διάρκεια της συνεδρίασης. Όταν “ο κόμπος έφτασε στο χτένι”, γιατί είχαν γίνει ανυπόφορα ενοχλητικοί και αδυνατούσα να παρακολουθήσω τη συνεδρίαση, αποχώρησα μετά από μία ώρα σε ένδειξη διαμαρτυρίας και έδωσα τη θέση μου στην κ. Άννα Ραφτοπούλου, η οποία στεκόταν όρθια (!) και παρίστατο ως δημοτική σύμβουλος του δήμου Σπάτων – Αρτέμιδας και μάλιστα επικεφαλής συνδυασμού.
Δυστυχώς δεν είχε μεριμνήσει κανείς να υπάρχουν λίγες καρέκλες φιλοξενίας γιά τους θεσμικούς επισκέπτες από τον γειτονικό δήμο.
Λεπτομέρεια τώρα: Στη… ρεζερβέ καρέκλα τελικά δεν κάθισε – γιατί δεν ήρθε – η φίλη της κυρίας, αλλά άλλος κύριος επίσης άσχετος! Από ότι πληροφορήθηκα ο ίδιος ταραξίας που μου επιτέθηκε είχε φραστικό επεισόδιο με τον αντιδήμαρχο κ. Αντώνη Παλπατζή, γιατί διέκοπτε και ενοχλούσε τη συνεδρίαση, ενώ σε κάθε συνεδρίαση έμαθα εκ των υστέρων προσπαθεί να τα κάνει “μπάχαλο”.
Τρίτον: Το πιο σημαντικό κι εδώ επίσης κάποιος πρέπει να αναλάβει την ευθύνη για την σκανδαλώδη εικόνα: Στο τραπέζι των συμβούλων μεσούσης της συνεδρίασης, ήρθε και στρογγυλοκάθισε ένας κοστουμαρισμένος κύριος, πρώην δημοτικός σύμβουλος. Με ποιό δικαίωμα? Ξέρω κι εγώ! Δεν τον γνωρίζω τον άνθρωπο ούτε έχω κάτι προσωπικό μαζί του, απλά είναι θέμα ηθικής τάξεως. Μάλιστα γιά την ιστορία καθόταν δίπλα στην κ. Αμαλία Τόκα και όταν ήρθε με ολιγόλεπτη καθυστέρηση ο δημοτικός σύμβουλος κ. Μάκης Βουδούρης δεν υπήρχε ούτε χώρος ούτε καρέκλα! Τελικά στριμώχτηκε κι αυτός κάπου στην άλλη γωνία, παίρνοντας μιά καρέκλα από το ακροατήριο! Ανήκουστα πράγματα. Και ξέρετε όσο κι αν έψαξα δεν γράφει πουθενά ο κανονισμός λειτουργίας του δημοτικού συμβουλίου, ότι πρώην σύμβουλοι μπορούν να κάθονται ισότιμα στο τραπέζι του συμβουλίου. Κανείς δεν τον ανακάλεσε στην τάξη. Λες και ήταν “τσιφλίκι” του.
Ας ήταν αυτά τα τελευταία κρούσματα “καραμπινάτης” αυθαιρεσίας που δεν περιποιούν τιμή γιά το δημοτικό συμβούλιο Ραφήνας – Πικερμίου. Ας μην ξανακαθίσουν άσχετοι σε θέσεις πρωτίστως δημοτικών συμβούλων και δευτερευόντως σε θέσεις δημοσιογράφων.
Και τα τρία είναι παράνομα. Είπαμε το πρώτο (γιά τον πρώην σύμβουλο) δεν προβλέπεται από τον κανονισμό και είναι σκάνδαλο, το δεύτερο είναι ποινικό αδίκημα (απρόκλητη φραστική επίθεση σε πολίτη) και αν υπήρχε αστυνομία θα είχε συλληφθεί γιά τα όσα εξέμεσε (λέτε να φτάσουμε στο σημείο να υπάρχει αστυνομική παρουσία στα συμβούλια?), ενώ το τρίτο το επιτάσσει το κράτος (διάταξη νόμου των συναρμόδιων υπουργείων που έχουν υπογράψει μετά από συνεννόηση με την Ένωση Συντακτών και αναφέρει ρητά “τα κρατικά όργανα υποχρεούνται να επιτρέπουν στους δημοσιογράφους μέλη της ΕΣΗΕΑ ελεύθερη και ανεμπόδιστη κυκλοφορία στις δημόσιες συγκεντρώσεις, συνεδριάσεις και τελετές και να του παρέχουν κάθε διευκόλυνση”).
Αν ο δήμος μας θέλει να πρωτοτυπήσει και οι δημοσιογράφοι να στέκονται όρθιοι “τιμωρία” τι να κάνουμε, θα το συνηθίσουμε.
Εκτός κι αν θεωρείται διευκόλυνση και μόνο που μπορούμε να… μπούμε στην αίθουσα. Επίσης θα “καταπιούμε” και την πρακτική να κάθονται σε καρέκλες νυν συμβούλων, πρώην σύμβουλοι. Πάντως σοβαρά τώρα, τέτοια περιστατικά δεν πρέπει να έχουν συμβεί ούτε στο δημοτικό συμβούλιο της πόλης Γιαουντέ που είναι η πρωτεύουσα του τριτοκοσμικού Καμερούν στην Αφρική.
(Συγνώμη γιά το σκληρό ύφος, ειλικρινά συγνώμη, αλλά ας γίνω εγώ “κακός” γιά να ταρακουνηθεί λίγο το σύστημα και να μην υπάρξουν ξανά προπηλακισμοί δημοσιογράφων εν καιρώ δημοκρατίας μέσα σε δημοτικά συμβούλια ή πρώην δημοτικοί σύμβουλοι να υποδύονται τους εν ενεργεία).
