Πριν μιλήσουμε για την ταινία, θα ήθελα να σας ευχηθώ χρόνια πολλά, Χριστός Ανέστη με υγεία που έχει γίνει επιτακτική ειδικά αυτή την περίοδο και ευτυχία – όπως ονομάζεται και η ταινία με την πρωταγωνίστρια της Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου – σε όλους.
Κυριακή του Πάσχα λοιπόν χθες ή απλά Κυριακή ένεκα καραντίνας και το βράδυ έκανε τηλεοπτική πρεμιέρα η ταινία «Ευτυχία» στο κανάλι της Cosmote tv, καθότι συμπαραγωγός της και όπως πολλοί, έτσι και εγώ άδραξα την ευκαιρία να την απολαύσω μιας και δεν είχα καταφέρει να την παρακολουθήσω στο σινεμά, μετά τις διθυραμβικές κριτικές που είχε λάβει και συνεχίζει να λαμβάνει. Η πρεμιέρα στις αίθουσες έγινε στις 19 Δεκεμβρίου 2019, με πορεία που ξεπέρασε τις 500.000 εισιτήρια και διακρίσεις/ βραβεύσεις για τους συντελεστές της αργότερα.
Να πούμε κάπου εδώ ότι δεν είναι η πρώτη φορά που η ζωή της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου παίρνει μορφή καθώς έχει μεταφερθεί και στο θέατρο με τον ομώνυμο τίτλο και την Νένα Μεντή να την υποδύεται σε ένα μονόλογο για την ζωή της. Παράλληλα, τόσο η θεατρική παράσταση, όσο και η κινηματογραφική μεταφορά της ζωή της, βασίζονται σε στοιχεία από το βιβλίο που έγραψε η εγγονή της, Ρέα Μανέλη και κυκλοφόρησε το 2003 με τον τίτλο «Η γιαγιά μου η Ευτυχία» από τις εκδόσεις Άγκυρα.
Λίγα λόγια για την ταινία
Αρχικά, όσον αφορά το πλαίσιο που κινείται η υπόθεση του έργου, μπορούμε να πούμε περιληπτικά ότι ξεκινάει σε μία εκδήλωση προς τιμήν της Ευτυχίας όπου παρευρίσκονται αγαπημένα πρόσωπα και συνεργάτες της και ταξιδεύουμε μαζί της στις αναδρομές που τις προκαλούν τα τραγούδια που ακούγονται στην σκηνή της τιμητικής αυτής βραδιάς – γεγονός που θα σε κάνει να μονολογείς «μα καλά και αυτοί οι στίχοι είναι δικοί της;». Επιπλέον, αξίζει να γίνει ιδιαίτερη μνεία και στο καστ που αποτελείται από πολύ αξιόλογους ηθοποιούς και ειδικά στους ρόλους κλειδιά, όπως τον πρωταγωνιστικό όπου μοιράστηκαν οι Κάτια Γκουλιώνη και η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη αλλά και στους Πυγμαλίωνα Δαδακαρίδη και Θάνο Τοκάκη όπου υποδύθηκαν τον σύζυγο και φίλο αντίστοιχα, οι οποίοι την συνόδευσαν και την στήριξαν μέχρι τέλους στην ζωή της.
Οι σκέψεις που προκάλεσε η ταινία
Έτσι χωρίς να θέλω να σας κλέψω κάτι παραπάνω από την θέαση της ταινίας, την οποία συνιστώ να δείτε, θα αναφέρω κάποιες σκέψεις που μου προκλήθηκαν μετά την ολοκλήρωση της.
Πρώτη σκέψη είναι ολόκληρη η διαδρομή της Ευτυχίας, καθώς βίωσε μία γεμάτη ζωή με ακραία συναισθήματα, η οποία μπορεί να την πόνεσε σκληρά, αλλά την περπάτησε όπως ήθελε η ίδια. Μιλάμε για μία γυναίκα με μία τόσο ατίθαση και γεμάτη τσαγανό προσωπικότητα, που αν αναλογιστεί κανείς ότι γεννήθηκε το 1893 και έζησε τις δεκαετίες μέχρι το 1972, θα κάνει την γενική στάση και δράση της ακόμα πιο αξιοθαύμαστη. Ο τόπος που προήλθε ήταν το Αϊδίνι της Μ. Ασίας, όπου παντρεύτηκε με προξενιό, έκανε δύο κόρες, αποφοίτησε ως δασκάλα και είδε με τα μάτια της τις σφαγές, τους βιασμούς, το κάψιμο περιουσιών και βίωσε τον μεγάλο διωγμό με την καταστροφή της Σμύρνης που την οδήγησε στον Πειραιά. Όλα αυτά μέχρι τα πρώτα είκοσι χρόνια της ζωής της.
Η δεύτερη σκέψη που μου δημιουργήθηκε είναι πώς ο συνδυασμός τσαγανού (που ανέφερα και πριν) μαζί με τον τεράστιο ρόλο της Τέχνης ως μέσο έκφρασης και διαφυγής, πρακτικής και νοητικής φύσης, μπορεί να ανακουφίσει και να λυτρώσει μία ζωή ενός καταπιεσμένου ατόμου. Και εδώ είδαμε πώς χρησιμοποιείται η μόρφωση μαζί με την αγάπη για διάβασμα, γράψιμο ποίησης αρχικά και υποκριτική καταλυτικά ώστε να σταθεί μία γυναίκα στα πόδια της και να ζήσει την ζωή της όπως θέλει, χωρίς να την ορίζουν οι γονείς, οι σύζυγοι, το «τι θα πει ο κόσμος» και η κοινωνία. Όταν της ανοίγεται ο δρόμος προς την στιχουργία που μπορεί να της αποφέρει οικονομικά οφέλη, εισβάλλει σε ένα αντροκρατούμενο χώρο με τεράστιες προσωπικότητες χωρίς να μασάει τα λόγια της μπροστά σε κανέναν και όπως είχε πει και η ίδια απλά γράφει και πουλάει. Προσωπικά εδώ να συγχαρώ όσους δημιούργησαν την ταινία ώστε να μπορέσουμε να δούμε και την πλευρά των δημιουργών πίσω από μεγάλες επιτυχίες και να αναδείξει μία από τους αφανείς ήρωες των τεχνών όπως είναι οι στιχουργοί, οι συγγραφείς και σεναριογράφοι αντίστοιχα.
Τέλος, θα σταθώ στα πάθη που μπορεί να έχει κάποιος στην ζωή του και τις συνέπειες τους, που μπορεί να είναι από μικρή επιρροή γι’ αυτόν και τους γύρω του, μέχρι την ολοκληρωτική καταστροφή που σε κάποιες ακραίες μορφές έχει αφαιρέσει μέχρι και ζωές. Στην συγκεκριμένη περίπτωση έχουμε τον τζόγο και την χαρτοπαιξία που την συνόδευσε σε όλη την ζωή της Ευτυχίας, από την στιγμή που εισχώρησε το μικρόβιο στην θητεία της στα θεατρικά μπουλούκια της εποχής, κατά τα πρώτα της χρόνια. Ένα καλό μάθημα θα ήταν, λοιπόν, η καθολική αποφυγή τους αν αισθάνεται κανείς επιρρεπής στα πάθη και αν παρατηρήσει ότι ξεφεύγει, το κάλεσμα για βοήθεια δεν είναι ντροπή σε καμία περίπτωση πριν να είναι πολύ αργά για αυτόν και τους ανθρώπους του. Γιατί, όπως κάθε τι σε ακραία μορφή, μόνο βλαβερό μπορεί να γίνει και να αλλοιώσει το ποιόν κάθε ατόμου.
Σας ευχαριστώ για τον χρόνο που αφιερώσατε ως εδώ..
Μέχρι το επόμενο κείμενο, αφήστε τις σκέψεις να γίνουν λέξεις και τούμπαλιν.
Χρήστος Ιωάννου
