Λίγες σκέψεις για το βιβλίο «Ο τρόφιμος» του Σ. Φίτζεκ από τις εκδόσεις Διόπτρα

Το τελευταίο βιβλίο του Γερμανού συγγραφέα που κυκλοφόρησε τον περασμένο Μάρτιο από τις εκδόσεις Διόπτρα, έφτασε στα χέρια μου ως δώρο και μάλιστα όχι η απλή έκδοση αλλά η συλλεκτική με σκληρή βιβλιοδεσία που θυμίζει κλασσικό έργο και μαζί με το εισαγωγικό μήνυμα του συγγραφέα, ένα barcode στο κάτω μέρος για να σκανάρεις, ώστε να αποκαλυφθεί κάτι ξεχωριστό για τον καθένα που επέλεξε να αγοράσει αυτή την έκδοση.

Έτσι δηλώνω και εγώ υπερήφανος κάτοχος του αριθμημένου αντίτυπου 1868/2000 που προστέθηκε στην συλλογή μου και κοσμεί την βιβλιοθήκη και συνιστώ σε όσους φαν του συγγραφέα ή της λογοτεχνίας και του βιβλίου γενικότερα να προτιμήσουν την συλλεκτική έκδοση με λίγα μόνο παραπάνω ευρώ, γιατί πραγματικά αξίζει και προσωπικά θα ήθελα να συνεχιστούν παρόμοιες εκδόσεις όπου θα δίνουν στον αναγνώστη την δυνατότητα επιλογής την απλής ή της ειδικής έκδοσης με το αντίστοιχο οικονομικό αντίκτυπο.

 

Υπόθεση (από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Ο μικρός Μαξ εξαφανίστηκε πριν από έναν χρόνο.

Μόνο ο δράστης γνωρίζει τι ακριβώς συνέβη στο αγόρι. Έχει ήδη ομολογήσει δύο αποτρόπαιες δολοφονίες παιδιών, αλλά τώρα είναι φυλακισμένος στην πτέρυγα υψίστης ασφαλείας ενός ψυχιατρείου και αρνείται να μιλήσει.

Στον πατέρα του Μαξ απομένει μονάχα ένας τρόπος να μάθει επιτέλους την αλήθεια: Πρέπει να βουτήξει στα έγκατα της Κόλασης, να γίνει ο ίδιος τρόφιμος.

«Κι αν αυτό που αντιλαμβάνομαι δεν είναι όπως φαίνεται;»

Προσωπικά, όπως έχω γράψει και στο παρελθόν (μπορείτε να διαβάσετε εδώ) είμαι πλέον φαν του επιτυχημένου συγγραφέα, καθώς είμαι λάτρης των ψυχολογικών θρίλερ, του είδους που αποτελεί τον μετρ και της γραφής του που σε βάζει αμέσως στο κλίμα, στην ψυχοσύνθεση των χαρακτήρων και βιώνεις μαζί τους τις αγωνίες και κάθε συναίσθημα που προκύπτει σε κάθε στάδιο της ιστορίας και των αποκαλύψεων της. Και αυτή την φορά χρειάστηκε τρεις μέρες για να ολοκληρώσω την ανάγνωση των 432 σελίδων και αυτό γιατί αναγκαζόμουν να διακόπτω την ροή μου, διαφορετικά θα το άφηνα μόνο αφού είχα φτάσει στην τελευταία σελίδα του. Από την αρχή με «πήρε από τα μούτρα» και με έβαλε μέσα στην ιστορία. Ήταν σαν να σε πιάνει από τον γιακά, να σε καθίζει κάτω και να σου λέει «άκου θα σου πω μια ιστορία» και εσύ μένεις να κρέμεσαι από κάθε λέξη του, προσπαθώντας να οδηγηθείς στην αλήθεια και προσμένοντας το τέλος της.

Τα πρώτα στοιχεία που έχεις είναι ότι έχουν εξαφανιστεί κάποια παιδιά και η μητέρα του ενός συνεχίζει μόνη της τις έρευνες, ώσπου φτάνει στην αλήθεια με το τίμημα ότι αυτός που την οδηγεί εκεί είναι ο δολοφόνος του παιδιού της, όπου δολοφονεί και την ίδια για να μην τον αποκαλύψει στην αστυνομία.

Λίγο αργότερα, ενώ ο «δράκος με τις θερμοκοιτίδες» όπως αποκαλούν τον δολοφόνο Γκίντον Τράμνιτς από την μέθοδο που χρησιμοποιεί, έχει συλληφθεί και μεταφερθεί στην ψυχιατρική κλινική Στάιν, ένας άλλος γονιός, ο Τιλ Μπέκερ, πατέρας του αγνοούμενου Μαξ Μπέκερ, μέσα στην απόγνωση του να μάθει τι έχει συμβεί στον γιο του, αποφασίζει να μπει οικειοθελώς στην ίδια κλινική με τον Τράμνιτς με σκοπό να του εκμαιεύσει την ομολογία της δολοφονίας του γιου του όπως πιστεύει ο ίδιος. Για να εισέλθει εκεί, χρησιμοποιεί την βοήθεια του αστυνομικού κουνιάδου του, ο οποίος του δίνει μια ψεύτικη ταυτότητα και έτσι ο Τιλ Μπέκερ παρουσιάζεται ως ο Πάτρικ Βίντερ με αφορμή την απόπειρα αυτοκτονίας του που είχε πραγματοποιήσει προηγουμένως.

Από εκεί και πέρα, ο Τιλ Μπέκερ, όπως και οι αναγνώστες, είναι μόνος του μέσα στην κλινική και ξεκινάει το ταξίδι της ανακάλυψης και της αποκάλυψης της αλήθειας μέσα από πάλες σωματικές και ψυχικές και συμπεράσματα που δοκιμάζουν τα νοητικά και ψυχικά του αποθέματα. Μες στο κλειστοφοβικό σκηνικό της απομόνωσης της κλινικής, τα κεφάλαια διαδέχονται γοργά το ένα μετά το άλλο και αγωνίζεσαι μαζί με τον πρωταγωνιστή να βρεις τον Μαξ μέχρι που φτάνεις στην κορύφωση του δράματος – θρίλερ.

Ο Φίτζεκ έχει συμπεριλάβει όλα τα υλικά της επιτυχίας του, όπως παιχνίδια του μυαλού, ψυχικές ασθένειες, κλειστοφοβικό περιβάλλον, σκοτεινό παρελθόν, δυνατούς χαρακτήρες, ήρωες και αντιήρωες και την μόνιμη αμφιβολία για το τι είναι αληθινό και τι όχι ή όπως έχει δηλώσει ο ίδιος: «Κι αν αυτό που αντιλαμβάνομαι δεν είναι όπως φαίνεται;»

Επομένως, είναι ένα έργο που απόλαυσα κάθε σελίδα του, ένιωσα τον ενθουσιασμό της ολοκλήρωσης αλλά ταυτόχρονα και την απογοήτευση για τον ίδιο ακριβώς λόγο γιατί ήθελα κι άλλο, σε ευαισθητοποιεί για τις ψυχικές ασθένειες, εξιτάρει το μυαλό σου (πράγμα που λατρεύω) και καταπιάνεται με μία ισχυρή φοβία/εφιάλτη του ανθρώπου που σε αυτή την περίπτωση είναι η έσχατη, αυτή του να χάνεις το παιδί σου που κάνει του γονείς – αναγνώστες να τρέμουν και τους υπόλοιπους να μην μπορούν καν να φανταστούν τι θα έκαναν αν τους συνέβαινε κάτι τέτοιο. Το συστήνω, λοιπόν, στους «φιτζεκικούς» αναγνώστες, στους φαν των ψυχολογικών θρίλερ αλλά και σε όσους θέλουν να διαβάζουν μια έντονη ιστορία και να ξορκίσουν όσο το δυνατόν γίνεται ένα εφιαλτικό σενάριο της ζωής.

Μίνι θρίλερ αντί επιλόγου

Με ένα ευφάνταστο και ιδιαίτερο τρόπο επέλεξε αυτή την φορά ο συγγραφέας να δώσει τις ευχαριστίες του στους ανθρώπους που τον βοήθησαν και κατέστησαν εφικτή την έκδοση και αυτού του βιβλίου του. Έτσι, δημιούργησε μία μικρή ιστορία όπου ο ίδιος ξυπνάει δεμένος σε ένα δωμάτιο και ακούει μία φωνή να του λέει ότι πρέπει να βρει ποιον ξεχνάει συνέχεια να ευχαριστήσει σε κάθε βιβλίο του για την συγγραφική του πορεία. Δεν θα σας πω τίποτα για να το απολαύσετε, παρά μόνο ότι ακόμα και εκεί έχει αγωνία και παραπλάνηση του αναγνώστη.

Σχετικά με τον Συγγραφέα

Ο Sebastian Fitzek γεννήθηκε το 1971 και είναι ο πιο επιτυχημένος συγγραφέας ψυχολογικών θρίλερ στη Γερμανία. Το πρώτο του μυθιστόρημα, «Η Θεραπεία», κυκλοφόρησε το 2006 κι έγινε αμέσως best seller. Έκτοτε τα βιβλία του έχουν μεταφραστεί σε είκοσι τέσσερις γλώσσες κι έχουν διασκευαστεί για τον κινηματογράφο και το θέατρο. Ο Sebastian Fitzek ζει με την οικογένειά του στο Βερολίνο. Από τις Εκδόσεις Διόπτρα κυκλοφορούν επίσης τα βιβλία του «Το Δέμα» (Βραβείο Public Καλύτερου Μεταφρασμένου Μυθιστορήματος 2019), «Η Θεραπεία», «Η Θέση 7A», «Το Πείραμα» και «ο Τρόφιμος».

Μπορείτε να διαβάσετε ένα απόσπασμα εδώ

Για τους πραγματικούς φαν του συγγραφέα, υπάρχει η σελίδα Sebastian Fitzek Greek Fan Club στο facebook όπου μπορείτε να την δείτε εδώ

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τον χρόνο που αφιερώσατε μέχρι εδώ.

Μέχρι την επόμενη φορά αφήστε τις σκέψεις να γίνουν λέξεις και τούμπαλιν.

Υ.Γ. Ευχαριστώ πάρα πολύ την Σόνια για το υπέροχο δώρο της συλλεκτικής έκδοσης. Ξέρει πολύ καλά την αγάπη μου για τα βιβλία.

Χρήστος Ιωάννου

Δείτε τις ειδήσεις από την Ανατολική Αττική και όλη την Ελλάδα και όλο τον κόσμο στο irafina.gr.
Κάντε like στη σελίδα του irafina.gr στο Facebook
Ακολούθηστε το irafina.gr στο Twitter

© 2022 - iRafina. Με την επιφύλαξη παντός δικαιώματος.

© 2022 - iRafina. Με την επιφύλαξη παντός δικαιώματος.